Okolica
Mierzeja Helska, często błędnie zwana półwyspem, jest mierzeją, jako że powstała w sposób charakterystyczny dla mierzei. Chociaż nie biegnie ona jak typowe mierzeje wzdłuż wybrzeża, to zaistniała na skutek działalności silnych wiatrów i prądów morskich płynących z zachodu na wschód. Jeszcze mniej więcej 300 lat temu tworzyła ona łańcuch małych wysepek, które z biegiem lat zaczęły się łączyć.
Geneza nazwy wsi odnosi się do końca XVIII wieku, gdy chłop Dębek otrzymał ten kawałek ziemi od zakonu z pobliskiego Żarnowca, w tamtym czasie wieś nazwano zatem Dębek. Mieszkańcy trudnili się, jak łatwo odgadnąć uprawą darowanej ziemi i rybactwem. W tym miejscu ma swoje ujście rzeka Piaśnica, a wioska wchodzi w skład Parku Krajobrazowego.
Jeszcze w 1663 roku teren aktualnej Kuźnicy stanowił wyspę, wówczas Mierzeja Helska stanowiła łańcuch wysepek, które z biegiem lat złączyły się, tworząc mierzeję w kształcie kosy.
Latarnia Morska w Rozewiu zlokalizowana jest pod numerem 1 na ulicy Leona Wzorka w Rozewiu. Nazwa ulicy pochodzi od latarnika, który pracował tu w latach 1920 -1939 i na początku wojny został zamordowany przez najeźdźców. Latarnia ma imię Żeromskiego, który w latach 1920 -1924 odwiedzał Rozewie – miał podobno nawet spędzać czas w latarni.
Na Mierzei Helskiej, raptem 8 kilometrów od centrum Władysławowa znajduje się miejscowość wypoczynkowa Chałupy. Określenie Chałupy pojawiło się po raz pierwszy w 1920 r., choć sama miejscowość ma dłuższą historię.
Białogóra to miejscowość urlopowa położona w Nadmorskim Parku Krajobrazowym, na skraju Wierzchucińskich Błot, pomiędzy Karwią i Łebą, około 1,5 km od nadmorskiej plaży. Od morskiego brzegu oddziela ją pas lasu sosnowego o szerokości około osiemset metrów, a 2,5 km w kierunku wschodnim znajduje się zalesiona wydma, od której wieś wzięła nazwę.
Nie wcześniej niż z początkiem siedemnastego wieku założono wioskę Karwieńskie Błoto na obszarach przedtem definiowanych jako błota niestosowne do celów osadniczych. Poczynili to kolonizatorowie z Fryzji – zaznani w budowie wiosek na obszarach bagiennych i zatapianych przez wodę morską.
Miejsce letniego wypoczynku Jastrzębia Góra położone jest na urwistym (32.8 m n.p.m.), klifowym brzegu polskiego morza. Jastrzębia Góra swoją nazwę zawdzięcza górującemu wzniesieniu (ponad 67 metrów n.p.m.), powyżej której krążyły i osiedlały się drapieżne ptaki – jastrzębie. Sama miejscowość nie ma nadmiernie długiej przeszłości. Pierwsze domy zostały posadowione tutaj dopiero na początku lat 20. dwudziestego w. – po dołączeniu terenów tych do II Rzeczypospolitej.
Karwia to niegdyś rybacka wieś, dzisiaj znane, nadmorskie letnisko z wytyczonymi kąpieliskami. Historia Karwi jako letniska sięga 20-lecia międzywojennego, kiedy to do Karwi zaczęli zjeżdżać pierwsi urlopowicze. Długa na trzy kilometry a szeroka na 80 m plaża to oczywista atrakcja Karwi. Plażę od letniska oddziela obrośnięty sosnowym lasem pas wydm.
Chłapowo to nadmorska miejscowość wypoczynkowa położona w niewielkiej odległości od miasta Władysławowo. Jeszcze kilkanaście lat temu była to miejscowość rolniczo-rybacka, aktualnie bardzo rozwija się w niej turystyka. Chłapowo leży na wysokim klifie, a nadbałtycka część Chłapowa stanowi część Nadmorskiego Parku Krajobrazowego.